Lewica opiera się na wartościach socjalistycznych, które zakładają równość i solidarność społeczną oraz walkę z nierównościami i wykluczeniem społecznym. W tym kontekście, walka o prawa pracowników i godne warunki pracy stanowi jeden z kluczowych elementów programu naszej partii.
Jest kontynuatorem tradycji lewicowych ruchów społecznych, w tym ruchów robotniczych i związków zawodowych, które walczyły o prawa pracowników i godne warunki pracy. Lewica była jednym z inicjatorów ustanowienia dnia 1 maja jako święta państwowego w 1919 roku. W latach międzywojennych, gdy Polska była republiką demokratyczną, przewodniczyła organizacji obchodów Święta Pracy, które miały na celu upamiętnienie ofiar walki o prawa pracowników oraz podkreślenie potrzeby kontynuowania walki o prawa pracownicze.

Swieto Pracy Robert Obaz

Współcześnie Lewica kontynuuje walkę o prawa pracownicze i godne warunki pracy, poprzez działania na rzecz poprawy sytuacji pracowników sektora publicznego, przeciwdziałanie nierównościom społecznym, wyrównywanie wynagrodzeń oraz walkę z tzw. „prekaryzacją pracy”, czyli sytuacją, gdy praca jest niepewna i niestabilna.
W ten sposób wpisuje się w długoletnią tradycję walki o prawa pracowników, która sięga XIX wieku, a także nawiązuje do idei, które legły u podstaw powstania tego święta.

Ustanowienie 1 maja jako święta państwowego udało się zrealizować po II wojnie światowej, w 1950 roku, gdy Polska była już państwem socjalistycznym. Wtedy to uchwalono ustawę, która wprowadzała 1 maja jako dzień wolny od pracy i obchodzony jako święto państwowe.
Jednak tradycja obchodzenia 1 maja jako Święta Pracy sięga wcześniejszych lat, kiedy to polscy robotnicy i działacze lewicowi organizowali pochody i manifestacje, aby przypominać o swoich postulatach, w tym o potrzebie walki o lepsze warunki pracy i godziwe wynagrodzenie. Ten dzień był również okazją do manifestowania poparcia dla idei socjalistycznych i postulatów walki z wykluczeniem społecznym.

Geneza Święta Pracy

Sięga ono XIX wieku, kiedy to zaczęły powstawać ruchy robotnicze i związki zawodowe. Wówczas ludzie pracujący w fabrykach i zakładach przemysłowych byli często wykorzystywani i traktowani w sposób niegodny człowieka, często pracowali przez wiele godzin dziennie, w fatalnych warunkach i za niskie wynagrodzenie. Wraz z rozwojem przemysłu powstały związki zawodowe, które dążyły do poprawy warunków pracy i zwiększenia płacy pracowników.

W 1886 roku w Stanach Zjednoczonych związkowcy postanowili przeprowadzić strajk generalny, aby wymusić na pracodawcach skrócenie dnia pracy z 10-12 godzin do 8 godzin. Strajk ten przeszedł do historii jako „Strajk na rzecz ośmiogodzinnego dnia pracy”. 1 maja 1886 roku setki tysięcy pracowników w USA przeprowadziły demonstracje, aby poprzeć postulaty związków zawodowych. W czasie tych manifestacji doszło do zamieszek, które zostały stłumione przez policję. W wyniku tych wydarzeń zginęło kilkunastu ludzi, a wielu zostało rannych.

W kolejnych latach robotnicy i związki zawodowe na całym świecie zaczęły obchodzić je jako dzień walki o prawa pracowników oraz godne warunki pracy. W 1889 roku II Międzynarodówka Socjalistyczna zdecydowała, że 1 maja będzie obchodzony jako Międzynarodowy Dzień Pracy. 

Wpływ polityczny i społeczny na kształtowanie się Święta Pracy w Polsce 

Święto Pracy miało bardzo silny wpływ polityczny i społeczny. W okresie PRL-u obchody 1 maja miały wydźwięk propagandowy i były okazją do prezentacji osiągnięć w dziedzinie gospodarki i polityki socjalnej. Po upadku komunizmu, straciło część swojego politycznego wydźwięku, ale nadal pozostało ważne dla ruchu robotniczego i związków zawodowych. W okresie międzywojennym obchody te miały wydźwięk antywojenny i były okazją do przypomnienia o ofiarach I wojny światowej. Po II wojnie światowej stało się świętem państwowym i miało wydźwięk propagandowy. 

Międzynarodowy Dzień Solidarności Ludzi Pracy

To święto obchodzone corocznie 1 maja, które ma na celu upamiętnienie i uhonorowanie walki związków zawodowych oraz ruchu robotniczego na całym świecie w walce o prawa pracowników i godne warunki pracy. Święto to zostało ustanowione przez Międzynarodową Organizację Pracy (MOP) w 1989 roku i jest obchodzone w wielu krajach na całym świecie. Ma szczególne znaczenie w krajach, gdzie prawa pracowników są nadal niedostatecznie chronione i gdzie ruch robotniczy musi walczyć o swoje prawa. Dzień ten stanowi okazję do podkreślenia konieczności przestrzegania praw pracowniczych oraz do wymiany doświadczeń między różnymi krajami i organizacjami związkowymi.

W Polsce obchodzony jest wraz ze Świętem Pracy, 1 maja. Dzień ten przypomina o polskim ruchu Solidarności, który był ważnym ruchem społecznym i związkowym w latach 80. XX wieku i walczył o prawa pracowników oraz demokratyczne zmiany w naszym kraju. To jedno z najważniejszych świąt państwowych. Jest to dzień upamiętniający walki robotnicze o skrócenie czasu pracy oraz poprawę warunków pracy w XIX i XX wieku. Jest to również dzień, który ma na celu przypomnienie o prawach pracowników i przekazanie idei równości społecznej. 

Ciekawostki ze świata związane z historią Święta Pracy

  1. Początkowo obchodzono je tylko w Stanach Zjednoczonych, jednak z czasem zostało ono przyjęte w wielu innych krajach.
  2. W Polsce w czasach PRL-u było jednym z najważniejszych świąt państwowych. Przygotowywano na ten dzień liczne widowiska i imprezy masowe, a ludzie wychodzili na ulice, aby wziąć udział w pochodach i manifestacjach.
  3. W niektórych krajach, jak na przykład w Meksyku, 1 maja jest jedynie dniem wolnym od pracy, a nie świętem państwowym.
  4. W 1886 roku w Chicago odbyła się manifestacja robotników, która zakończyła się tragicznie – doszło do zamieszek i starć z policją. W wyniku tych wydarzeń wielu działaczy związkowych zostało aresztowanych i skazanych na śmierć lub długoletnie więzienie. Te tragiczne wydarzenia stały się symbolem walki robotniczej i są często przywoływane w kontekście historii tego dnia.
  5. W niektórych krajach, jak na przykład w Japonii, Święto Pracy jest obchodzone w innym dniu – na przykład 23 listopada.
  6. W niektórych krajach, jak na przykład w Szwecji, Święto Pracy jest dniem roboczym, a wolne mają tylko pracownicy związkowi lub ci, którzy wykorzystają swój urlop.